Nasıl da yalnızsın evinde
Amparo,
aklara bürünmüşsün!
(Ekvator, yaseminle sümbül arasında.)
Avlunun o eşsiz
fıskiyelerini dinliyorsun
ve kanaryanın sarı
inceden ötüşünü
Akşama doğru selvilerin
titrediğini görüyorsun kuşlarda,
harfler işliyorsun usul usul
kanaviçene.
Nasıl da yalnızsın evinde
Amparo,
aklara bürünmüşsün!
Nasıl da güç
Amparo
seni seviyorum demek sana!
Kayıt Tarihi : 14.7.2007 12:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!