Niye kıskandılar bilmiyorum
Onlar sevmesede seviyorum
Kırk yılın başında bir amorti
Onuda bağışlasam diyorum.
Gölgen boyunu geçtiği yerde
Bir bak bakalım güneş nerede
Yolu kaybedersen eğer çölde
Eşeğe sor akıl yok devede.
Sayısız. sayılara dalarlar
Olanı kaybedene sorarlar
Aynaya bakabilse görecek
Kendi varlığını unutanlar.
Kimse bilmiyor gidiş nereye
Pusula boş dönüyor haybeye
Kim olduğunun ne önemi var
İniyor kim çıkmışsa zirveye.
Aynı bardaktan su içtik kardeş
Yoksa değilmiydik bizler özdeş
Bir tahtın varsa oda mezarlık
Eştim mezrımı git sende yer deş.
Mustafa Yaman 2
Kayıt Tarihi : 13.9.2024 20:30:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Yaman 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2024/09/13/amorti-15.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!