Amore Şiiri - Tamer Ergenç

'Edgar Alan Poe' ya nazire.
(Bana anlatmış olduğu ve başından geçen gerçek bir aşk öykü-
sünden esinlenerek sevgili Cenk için ve ona ithafen yazılmıştır.)

bir kız yaşardı
bizim mahallede
takma adı;
a m o r e...

bakışları ürkek,
gözleri kaçak,
dokunsalar
sanki ağlayacak...

iki gözlü
ahşap bir evde otururdu;
babası,
bir ablası,
bir annesi,
bir de kendisi.

babası çelik fabrikasında işçi,
ablasının ise
ayyuka çıkmıştı;
bakkalla olan ilişkisi.

mahallenin bıçkınları,
hepsi onun peşinde,
ama hiç birine yüz vermedi
güzeller güzeli
a m o r e...

nedenini
hep merak etti
tüm mahalle,
sonradan öğrendik ki;
onun gözü
çok yükseklerde.

bıçkınlardan
onunla ilgili
türlü hikayeler dinledim
kimselere birşey söyleyemedim
ve onu
içten içe
çok ama çok sevdim...

bir gün dayanamayıp,
kıstırıp onu bir köşede;
yanağına bir öpücük kondurdum
alelacele.
ve 'seni seviyorum'dedim,
'seni çok seviyorum a m o r e...'

pembe pembe oldu
o güzelim yüzü,
bu,
ona,
son yakın duruşumdu.

uzun süre
yüzüme
şaşkın,şaşkın
baktı,
ve sonra oradan
koşarak uzaklaştı.

seni bekledim
hep o köşede,
günlerce ve günlerce
güzelim
a m o r e...
ama;
hayallerim
ve bekleyişlerim
beyhude.

mahalleden taşındığımızda
ona hâlâ
aşıktım,
ve de
tüm hayallerimi
başka sokaklara,
başka mahallelere
taşıdım.

çok sonradan duydum ki;
varlıklı bir adamın
kapatması olmuş,
emine teyzeye göre;
pek de mutsuzmuş.

yıllar sonra
rastladım ona
aynı köşede.
bir elinde file,
bir elinde;
henüz beşinde
bir bebe.

biraz kilo almış,
ve hüzünlü çizgiler
oluşmuş;
o güzel yüzünde.

koşarak geldi yanıma,
bakışları;
yine ürkek
ve yanakları yine
pembe,pembe.

oradan,buradan
ayak üstü konuştuk,
ikimiz de
heyecandan,
âdeta sarhoştuk.

eski günleri
ve mahalleyi
özlediğini söyledi,
ama
hayatından
hiç mi hiç söz etmedi.

sonra
hüzünlü,hüzünlü
vedalaşıp,
yanağıma
ürkek bir öpücük kondurdu,
sanki yıllar önceki
o öpücüğün
hesabını kapatıyordu.

daha sonra da
geldiği gibi,
yanımdan hızla uzaklaştı.

orada durup,
arkasından baktım;
uzun,
çok uzun bir süre.

gözlerim yerde,
ellerim cebimde,
artık dönüyorken
evime,
düşündüm de;
sen benim
ilk aşkım,
ilk heyecanımdın
be
güzeller güzeli
canım a m o r e...

kasım 1984 kadıköy