Bir hicrette rast geldim sana
İlk gördüğümde içim yandı sana..
Gelişin Umut oldu bana
Adını sordum Amine dedin bana..
Zeytin gözlüm hüzün yüzlüm
Küçük ceylanım ürkek ürkek baktın bana..
Uzaktan bakardım acaba derken sana..
İsmini sordum Amine dedin bana...
İnce belin selviydi boyun narin..
Güneş rengi saçların keman kaşların..
Ok gibi geldi deldi gönlümü
Kirpiğin..
İsmini sordum Amine dedin bana..
Uğruna ölümlere gidip geldiğim..
Belki bir gün deyip kavusamadigim..
Hasretinden her an her dem ağladığım..
İsmini sordum Amine dedin bana..
Sende buldum aşkı, acıyı, gülmeyi ,hasreti..
Ve ölmeden ölmeyi..
Akşam saatlerinden nefret etmeyi..
Senden öğrendim..
Senden duydum bademiçini..
Ve en olunmaz yerde gülmeyi ağlamayı..
Kışla yazı bir arada yaşamayı
Senden öğrendim Amine..
Hangi mevsimsin hangi ayın hangi günüsün..
Bir kış günü rastlamıştım oysa sana..
İsmin sordum..
Amine dedin bana...
Kayıt Tarihi : 30.9.2021 11:33:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
bir annenin evladına şakıyışı idi
Saygılar hocam
TÜM YORUMLAR (3)