Amin Kuşu (morğe Amin) Şiiri - Zehra Bal ...

Ruhum hiç böyle çaresiz kıvranmamıştı.
Bir yandan son sürat sana doğru uçarken
Bir yandan yuvarlanıp yaralar almamıştı
Derin bir uçurumda kırgın, yetim kalmıştı
Talihsiz bir rüyaya, hayallerle dalmıştı.
Mutluluğa dair izleri resimde aramıştı...

Bir rüya görüyorum kuş olmuşuz sen ve ben:
Sana hükümranlık getirmiştim kalbime dair
Hüd-hüd ve anka anahtarın peşinde.
Uçuyorsun, fakat konamıyorsun dala.
Tam konacak olurken vazgeçip dönüyorsun
Kapıyı açıyorum fakat sen hiç orada yoksun
Tam kapandığında tekrardan dönüyorsun
Kızıl Kanatlarınla gelmiş sen bekliyorsun.
Kapıların ardında sitemler ediyorsun.

Gitmedim senden işte buradayım bak diyorsun
Yüreğinden çıkan yalımla tüylerimi ısıtıyorsun
Çırparken kanatlarını adeta ateşler saçıyorsun
Hasretinle baldan tatlı zehirler sunuyorsun
Beliriyor arada kapılar ve kilitler
Açıyorum kilidi hârın da sen de yoksun...

Kapılar kapanırken gidecek oluyorum.
Senden aldığım harla yuvamı yakıyorum
Küllenen ateşlerde yeniden doğuyorum
Anahtarı bırakıp sarp yollar tutuyorum
Elimde asa ile, ya gel ya da unut beni diyorum.
Sen başka heveslerde kanatlanıp giderken
Ben hep yanlış yollarda yavrumla uçuyorum.
Kaf dağının ardında Simurg'u görüyorum.
Cıvıldıyor bir nota kendimden geçiyorum
Dermansız hep mahlukat ben sırrı biliyorum
Bir tek kendi yarama merhem olamıyorum
O sırrın gölgesinde şifa dağıtırken ben
Gözyaşlarımla hergün ateş söndürüyorum...

Zehra Balsatar
Kayıt Tarihi : 16.7.2022 03:23:00