Amet Şiiri - Erdal Çoban

Amet

Sınırlarım Tellerle Çevrili
Her Santiminde Dokuz Tel
Kavmimin Yarısının Kaldığı Mezopotamya Topraklarında
Sahipsiz Zılgıtların Ağlamaklı Hoyratların Sahibi Dokuz Köy
Ay Işığının Berrak Sularında Raksını Göremezken
Toprağımdan Binlerce İnsan Ötede Düşünüp Üzülmelerim Niye
Selam Olsun Senin İçin Ölen Aşiretimin Yiğitlerine
Gün Gelir Kucaklaşırım Sizlerle

Ayaklarım Mayınlara Takılı
Bedenim Gelemese Bile Haykırışlarda Ruhum Koşmaklı
Dolu Gibi Yağan Kurşunlar Arası
Yabancı Değilim Kardeşinizim Demem Ne Kadarda Manalı

Erdal Çoban
Kayıt Tarihi : 10.4.2006 08:44:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Erdal Çoban