Babamdan sonra gelen amcam
Benim için gece gündüz koşturdun
Felek ile benim yaşamım için boğuştun
Elleri öpülesice benim mert amcan
o gün gözlerimi açıp baktığımda
Beni yaralı perişan gördüğünde
Etrafımda doktorları fır, fır döndün
Yalnız olmadığımı öğrendim amcam
Sen garip ve sessizsin zaten
Bende üzdüm seni durup duruken
Karışmış saçlarınla yanıma gelirken
Hayata senin gayretin döndürdü amcam
Bilirim titizsin beni de çok sevdiğini
Hastane koltuklarında uyuduğunu
İşini gücünü bırakıp koşturduğunu
Unuturmuyum seni eli öpülesice amcam
Öyle özledim ki senin kokunu
Buralarda beni bırakma yapayalnız
Senin geldiğini kokundan anlarım
Hastane kokusunun içinde amcam
Üstüme süzülsede mavi ışıklar
Beni sadece senin yokluğun boğar
Bak elleri titreyerek beni okşar
Sana minnettarım eli öpülesice amcam
24.10.2009
Yakup BAŞAR
Kayıt Tarihi : 24.10.2009 23:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!