Kara yazmalar örttüler, akıllı başlara / akılsızlar
Çirkin bir el yapıştı, masumun etlerine
Şehrimde kıyametler koptu; çığlık çığlığa yüreğim
Yer duman, gök duman, annemin koynuna sığındım
Sarmıyordu şevkâtli kolları, gözleri akıyordu üzerime
Et kokuyordu bedeni, salya sümük olmuştu memeleri
Saçları iplik iplik bedenime dolandı
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Göz yaşlarımla özgür kuşları sularım...
Vahşet'in ortasında kaldım, insanlığımdan utandım.
Yetmedi idrağım, çocukdum anlamadım
Onlarda insandı, bende insandım...
UTANMASI GEREKENLER VAR .....ANLASALAR YÜREĞİNİZİ KUTLARIM.......TEBRİKLER
Gönül isterdiki bunlar olmasın ve biz yazmayalım böyle şiirler.... Ama malesef içimiz kanıyor ve susmuyor kalem. Kaleminiz hiç susmasın. Saygı ve sevgiler....
Şiirin yorumu dizeleri.Kendisi şiirin..İçimiz,dışımız ve ahval'imiz..İlhamı yüreğiniz,kalemi tutan eliniz dert görmesin..Allah şahidimiz..Öcleri alınacak inşallah..Sevgi ve saygılarımla.Erdoğan Vural
Geleceğe kalacak miras ..ne yazık ki dostluk ve barış olmayacak..bu belli.mahvettik hem dünyayı hem insanlık denen erdemi..hiç kimse mezarlarında rahat etmeyecek....
Başım seccade de, bağırsağım süngüde kaldı...
BU VAHŞET SAHNELERİNE ARTIK İNSANLAR KILINI BİLE KIPIRDATMAZ OLDU...İŞTE ASIL TEHLİKE BURADA...
KANAYAN BİR YARAYA PARMAK BASMIŞSINIZ HOCAM,KUTLARIM DUYARLI YÜREĞİ...SAYGILAR SELAMLAR
Bir karış toprak ve çok daha güzel bir yaşam ve zenginliklerine zenginlik katabilmek uüruna yok edilen canlar. Ne çocuk dinliyor kurşunlar ne anne dinliyor atılan şarapnaller ne kardeş dinliyor füzeler. bulduğunu alıp götürüyor.
Neden neden bu kadar hırs ve neden bu kadar doymazlık. Hepimiz insanız ve hepimize yeter bu dünya ve neden kardeş kardeş yaşamayı öğrenemiyoruz bilmiyorum.
Yazınızı okurken içimden kopup gelen acıları anlatamıyorum. Kutluyorum duyarlı yüeğinizi ve bir an önce bu anlamsız savaşların bitmesini diliyorum.
Kaleminiz hiç susmasın. Saygı ve sevgiler
Kara yazmalar örttüler, akıllı başlara / akılsızlar
Çirkin bir el yapıştı, masumun etlerine.
Şehrimde kıyametler koptu; çığlık çığlığa yüreğim.
Yer duman, gök duman, annemin koynuna sığındım.
Sarmıyordu şevkâtli kolları, gözleri akıyordu üzerime
Et kokuyordu bedeni, salya sümük olmuştu memeleri.
Saçları iplik iplik bedenime dolandı...
Kardeşim annemin karnında kaldı
O yandı ben yandım Hiroşima yandı...
Yetmedi idrağım, çocukdum anlamadım
Onlarda insandı, bende insandım...
Dağ olduk çukur bir hendekte / annemi aradım
Gözleri açıktı kardeşimin, elleri havada.
Çullandı üzerimize toprak, en altta kaldım.
Çocukluğumu boğdular amcalar Bosna'da...
Gök şafağında kırdılar kollarımı
Oyun oynarken, ellerim taşlarda kaldı...
İp asılı darağacında / iptendi sapanım
Masum bir beden paletlere sıvandı...
Sahneleniyor Filistin'de trajediler
Yetmedi idrağım, çocukdum anlamadım
Seyircilerde insandı, bende insandım...
Yüzünü merak etti anamın; peçesini çıkardı
Neden bu kadar çokmuş, ülkemin her yanı dağlardı...
Böğrüme şarapnel girdi, oyuncak sandım
Başım seccade de, bağırsağım süngüde kaldı...
Attılar kesik başımı, anamın kucağına
Gözlerim anamın gözlerinde ağladı...
Ben Afgan'dım, koca koca amcalara düşmandım...
Çocuğum ben amcalar, ben ne anlarım?
Grozni'de mermilere kafa atarım
Al satarım bal satarım / kimler aldı...
Atam Şamil'i anlattılar, masal sandım.
Enkazda kaldı ayaklarım, bineğim bacımdı
Kelbecer, Fuzuli, Şuşa, Azerbeycan'ımındı...
Yetmedi idrağım, çocukdum anlamadım
Onlarda insandı, bende insandım...
Nerde ellerim? Nerde bedenim? ! ! !
Nerde? Nerde! ! ! Benim mezarım?
Bağdat'da, Telafer'de Ortadoğu'da bir yanım...
Milyon çocuk oyun oynadı, ip atladı.
Ruhum misafirleriydi, bende oynadım...
Tüm insanlık ortamızda patladı
Dünyanın dört bucağına savruldum...
Kan çanağı yatağım; Kanlı süngüler siliyor kundağım.
Beşiğimde mermiler salladılar,
Dünya'ya dağılan gözlerimle ağlarım...
Göz yaşlarımı avuçlarıma topladım.
Dokunmayın amcalar, dokunmayın göz yaşlarıma
Göz yaşlarımla özgür kuşları sularım...
Vahşet'in ortasında kaldım, insanlığımdan utandım.
Yetmedi idrağım, çocukdum anlamadım
Onlarda insandı, bende insandım...
....................................................
Dünyada ki anlamsız savaşların verdiği acıyı çocuk gözüyle çok güzel anlatmışsınız,kutluyorum sizi,,bir çocuğun hafızasından hiç bir zaman silinmiyecek olan bu acılar,,zulümlerin dünyayı terketmeleri dileklerimle,,saygılar,,,
İnsanoğlu geçmişten bugüne hep bedel öder, Ama yazık ki neyin bedelidir ödenenler sormaya korkar; yaşar gider.
tamamen duygularınızla buluştum sevgili dostum yüreğin feryadını duydum elden ne gelir ..........
neyin bedelidir ödenenler
kutluyorum şiirinizi baki selamlar
müzeyyen başkır
Yürekten kutlarım Ustadım. Yürek yakıcı ,düşündürücü ve harika dizeler. Cok beğendim .Sevgiyle ..
Bu şiir ile ilgili 91 tane yorum bulunmakta