Ambulans Sirenleri Şiiri - Mesut Özünlü

Bir ambulans sireni
Yaklaşsa bana doğru
Ağır ağır uzaklardan
Mazbut merakım
Bir sıtmaya tutulur
Eyvaaah yandık derim
Bütün giysilerden
Kaçmak isterim
Kaçmak... Gömleklerden
Ceketlerden, kazaklardan

Hani sakince duran
Sıra selvileri
Nasıl sağa sola yatırır
Aniden bastıran bir samyeli
İşte öyle garip
Bir sarsıntı bırakır
Benim içimde
Ambulans sirenleri...

Ucu görünmeyen
Bir hüzün tüneli
Uzadıkça uzar âdeta içimde
Sıtmalı merakım
Buruk gönlüme sorar
Bir gelin mi var doğuran
Eli kınalı
Ya da bir ağır yaralı
Azrail mi, ölü mü, diri mi
Yoksa bir annenin kollarında
Yitip giden biri mi
Kimler var
Bu ambulansın içinde…