hiptomanik bir hastayım sadece..dizginleyemiyorum ruhumun arka odalarında rehabilite edilmeyi bekleyen plüralist düşüncelerimi...,
pamuk ipliğiyle retime edilmiş akli melekelerimle korkarak dolaşıyorum soğuk amatem koridorlarında..
anti-depresaların korkunç komplikasyonlarında şifozrenik metaliteye mahkum olmuş, uyumaktan korkan:hipnofobik hastaların korkunç çığlıklarıyla ürperiyorum her gece.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Harika
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta