AMANSIZ İLLET ( Keşke hiç içmeseydi..)
Merhaba saygıdeğer gönül dostlarım ve kader arkadaşlarım. KANSEV : ( Kader arkadaşlarımın hayat hikayeleri ) kitabında aile içinde yaşanan dramatik unutulmaz, hatırlandıkça da ibret alınacak duygularımı, anılarımı okuyuculularıyla dostlarımızla paylaşmak istedim.
Ablam benden beş altı yaş büyüktü. Kendisi emekli hemşireydi. Bir Alman ile evliydi. Çocukları çok karşı çıktılar gayri Müslim diye evlenmesini istemediler ama ablam her iki eşinden de ihanet gören çok çile çeken bir kadındı. Bu eşi de emekli Polisti. Eşi ablamı çok sevmişti. Onunda eşi ölmüştü. Kışın Almanya'da yazın ablamın memleketi Yalova'da oturuyorlardı.
Her İkisi de çok iyi anlaştılar. Eniştemiz bize karşı da çok sevecen çok iyi kalpliydi. Her yıl yirmi üç Nisanda gelir Eylül sonu dönerlerdi. Almanlar soğukkanlı derler ama eniştemiz Türk'ten farksızdı.Ne zaman Almanya'ya gitsek bizi uçaktan iner inmez karşılar çok sevinirdi. Oradan ben dönerken de elinde mendil ağlar dururdu.
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta