AMAn DİKkAT……..2 Şiiri - Sevinç Kavuk

Şeref, ruhun misafir varlığına her başarılacak mutluluk ‘yaşamı, süreci, vedası’ ile bir toplamının güzelliğidir! Serbest rekabet her piyasada işleyecek! Uygarlık topraklarındır! Yörede altın barındıran toprağı işleyecek, onu ayağa kaldıracak, hayata geçirecek o yöre sakinleri olacak, o yöre sakinleri sahibidir bu rekabetin, dersem ‘aman dikkat’ ile de benim önümde engel duvarı örmeye kalkışılacak! Ya yıldırarak hırsızlamaya, ya da hata yılışarak benim üstüme de bu şerrini yığılmaya vs. Çok şükür! İnsan, hata yapmamaya ‘aman dikkat’ saygısını insani duygu haliyle disiplinli bir terbiyede hem sevgi koruyor alış-veriş duyarlığını hem de ‘insana öncelikli’ hissiyatında korunan olarak…

Eğitimde alternatif modeller diye 20 yıl boyunca geliştirilmiş, bir ülkenin itilecek olan karmaşa yıllarına da başarısı görsel hazırlıklı olan bir yenilik önlemi mi, yeni bir tuzağı mı, bir vatandaş mı, bir özgürlük anlayışı mı, bir ekonomiye mi ve ne kadarını demeye gerek bırakmayan haliyle de, bir rekabetçi mi yetiştirmeli evrensel insanı, sorusuna yanıt oluyor.

Örneğin, özgürlüğe dayanan bir eğitim: ‘kendi içinde sistem’ ve ‘ana akımın dışında bir model’ olarak bu iki ayrışma alanında bir ‘Alternatif Okullar’ kapsamına alınmış ve demokratik okulların ‘ana akım sistemine’ bir model diyerek, alternatif okullara ‘kendi içinde sistem’ diyen bu düşünce ile önce biraz açıklamalarını izlemeli: örneğin

Demokratik okullarda günlük ders programına karşılık, her öğrenci kendi dersini, istediği gün ve saat seçimiyle belirliyor, öğretmen varlığı ve yer konusu da karara uyumlanana kadar gereken müzakere ders saati olarak işliyorken, öğretmen için ücret ödeme başladığı ile, özel bir tespit tartışması, yani müzakere, belirlenen de ilk ders oluyor aynı zamanda. Öğrenci sayısı oranınca da keyfin belirlenme süreci o oranda uzaması şöyle açıklanıyor: ‘biz’ daha henüz hangi dersi nerede ne zaman alacağımıza karar vermiş oluyorken ana akımın dışında bir model denilen demokratik devlet okulları bu bir ayda işlenmiş ders olarak çok ilerideler. Bu ‘biz’, her özel öğrencinin kendisi olduğu ile ‘ben’ demesi gerekmiyor mu? Bu ‘biz’ nerede, nasıl, ne zaman, kaç kişiden, hangi ders için oluşuyor? Kendi içinde sistem….

Acaba bu alternatif okullar ile Eğitimde alternatif modeller kapsamında ve ana akımın dışında olmakla da soru doğmuş ve her soruda da soru doğacak olarak, ki daha sadece ben düşünüyor oluyorum henüz ve parasal konumu bu kapsamda değil ama, tespit edilmeye birlikte ilerleyen bir masraf artısı daha şimdiden katmanlıyor olarak dikkate alınacağı, (zahmet ile eziyet yığınında git-gel) bir proje toplamı haliyle de sürekli düşünelecek: Vietnam savaşında denilmişti ki; '....onları taş devrine döndürene kadar bombalayacağız...' Bu söz, bütün şiddetiyle hep gelir aklıma en az bir had, hudut bilmezlik belirtisinde daha… Ve teselli sığınıyorum, disiplinli bir terbiyedir sevgi diyerek, aşk coşuyor, çılgınlığını hissediyorum yüreğimin içtenliğinde. Konuya dönerek, düşünüyorum şimdi:

Eğitim istemiyoruz demekle, işsizliği mi önlüyorsunuz böyle? Kendi paranla kendini eğit ile parayı bol kazanmışların bu desteğinden başlayarak Pazar yerleşmeye, bu projenin bir korsanlığı da dile gelmiş eski zamanda ve yerleştiği her ilk yerleşime de güçlenerek, diye aklımdan geçti bunun gerçeği, gözlerimin önünde bir film şeriti gibi. Yurttaşlık akademisi, Özgürlük felsefesi vs. gibi bir meslek olabilir. Şimdilik Türkiye’ye bu pazar dernek olarak kurulmuş, sanıyorum.