Amak-ı Hayal Şiiri - Meftuni

Amak-ı hayal idi gördüğüm bu manzara
Gözlerim daldı gitti en derin bir uykuya
Neden sonra açıldı önümde sisten perdeler
Zihnimde canlandı geçerken ateşten güller

Gidiyordum, aşkı ruhumda duya duya
İçiyordum, hasreti gönlümde kana kana
İlk aşkı andıran ilk sancı, ilk acı
Ardım sıra sallanan uzun kavak ağaçları

Gök kızıl, yer kızıl, kara toprak kızıl
Dağılıyor salkım saçak ruhumda her emel
Bakıyordum şaşkın şaskın bu garip hayale
Dalıyordum daldığım alem içinde aleme
Kulağımda kuş sesleri boğuk yankılar içinde
Ürperirken vücudum bakarken her seferde
Yürürken ansızın bir an belirdi
Ucu başı olmayan bir köprü göründü

İhtiyarsız rüyama İhtiyarsız girdim
Ayaklarım yol boyu ilerlerken titredim
Bakıyordum aşağıya bir yandan kederli
Görüyordum uçurumun nihayetsiz izini
Kendimi kaptırarak korkunun dehşetine
Hızlanmış adımlarım yola doğru ürkekçesine