Ama Sıkıcı O An Şiiri - Kağan İşçen

yaz akşamlarına inerdik
son gölgelerle
boğucu hüzünlere teslim olmamak için
kıyısına karanlık bir denizin
ufku yok anılarımızın da
bir ağustos ankarası bulutunu arar gibi
çaresiz çay bardaklarında
yaz akşamlarına inerdik
çıkamazdık bir dahan ustalığına yeryüzünün
her anı ayrı yaratan güzellikteki
umarsızlığının...

bütün sonlanışlara baş kaldırtan
gün ışığının yanı sıra
günlük ve sıradan ölümlerle
terbiyelenirken zaman
ve dallarında tozlu bir ağacın
çocukluğumuzu bırakamayışımız gibi...

akşam ilk ve son uğraşımız sanki
gövdesi ayrı ayrı
sonsuz hayatlarla çığırtkan
ama sıkıcı o an...

bütün yaz akşamlarına uzak bir noktada
yollarımızın kesişmesidir mutluluk
ve bütün düşüncelere komşu bu aralıkta
onu beklediğimiz yerde
rastlaşacak mıyız ki birgün...