Ama Senin Haberin Yoktu
Yine sığamadım eve,attım kendimi sokağa
Her yüzü sana benzettim
Ama senin haberin yoktu.
Hani karşıydık ya o merette
Yerin dibine sokardık hani
Şimdi dudaklarımda sensizliğin verdiği güçsüzlükten hüküm sürüyor.
Ama senin haberin yoktu.
Koşuşturuyordu insanlar, yeri döven o tanelerden bir nebze kurtulmak için
Ben de bir gram kaçma hissi oluşmuyor
Senin yokluğunun karnımda oluşturduğu yangından
Ağır adımlarla yürüyordum meydan okurcasına
Ama senin haberin yoktu.
Birşeyler oluyordu, sevdiğim insanlara
Onlara yardım edebilmek için çırpınıyordum
Yetmiyordum.
O yetmezlik bende büyük acılara yol açıyordu
Senin yokluğunun acısı, istemesem de
daha ağır basıyordu
Ama senin haberin yoktu.
Kayıt Tarihi : 11.4.2017 19:11:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Belki birgün yazarım

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!