Ama Olmadı İşte Şiiri - Nuray Tığlı

Hatırlıyor musun ne çok severdik,
Yağan yağmurda dolaşmayı.
Birbirimizin kulağına eğilip,
Sevgi sözcükleri fısıldamayı.
Sen kolunu omzuma dayardın,
Ben sıkıca beline sarılırdım.
Yoldan geçenlerin bakışlarına aldırmazdık,
Yanağıma bir öpücük kondururken.
Gelecekten konuşurduk, hayaller kurardık,
Sen lacivert bir takım elbise
Ben kabarık bir gelinlik giyecektim.
İlk dansımızı göz göze yapacaktık,
Kollarımız yoruluncaya kadar oynayacaktık.
İki oda bir salan küçücük bir evimiz,
Karşılıklı çay içeceğimiz bir balkonumuz olacaktı.
Ben bir tane kız, sen oğlan isteyince,
İki çocuğa karar vermiştik de,
Sağlıklı olsun da gerisi önemli değil demiştik.
Neler planlamamıştık ki seninle,
Aklına ne gelirse,
Ama olmadı işte.
Sonu mutlu bitmedi ilişkimizin,
Bu kadar sevgiye rağmen evlenemedik,
Yuva kuramadık seninle.
Ailem seni istememişti,
Senin ailen başka kız mı yok demişti.
Katlanmıştık her zorluğa, direnmiştik,
Biz birbirimizi ne kadar çok sevmiştik.
Ama olmadı işte,
Neden evlenemedik anlamadım.
Neyse düşünmek yersiz artık geçmişi,
Çok güzel günler yaşadık seninle,
Ama ne yazık ki bitti.
Yaşananlar artık sadece bir anı,
Bizi gülümseten hatıralar sadece.
Ben seni tanıdığıma pişman değilim,
İyi ki seni sevmişim,
İyi ki sana aşkım demişim,
Ama artık sen değil,
Eşim ve çocuklarım her şeyim.