Ama Kimin Umurunda! Şiiri - Tolga Saygılı

Anlamak istedim çoğu zaman herkesi
Dinledim durdum geceler sabah oluncaya denk
Dinledim çare olmaya çalıştım çoğu zaman
Derdi kederi işledim nakış nakış çözülmesi zor bir gerçek
Herkesi anladım da bir beni anlayan olmadı

! ama kimin umurunda!

Zor bir zaman zorluklarla dolu insanlar
Anlamak değildir ki çoğu zaman
Göz göze bakıp anlamaktır mühim olan
Kalp kalbe bakınca kalp gözüyle bakmaktır güzel olan
Böyle baktım böyle gördüm dıştan değil içten öldüm
Genç yaşta saçlarıma aklar yüreğime yaralar doldu

! ama kimin umurunda!

Çaresizliğim yalanlarım oldu yüreğimi savurdu durdu
Beni bir değil bin hasret bin özlemle vurdu
Her gün saygımdan sevgimden onurumdan değerlerim gitti
Kalabalıklar içinden yalnızlıklarım oldu
Herkes beni gelip geçici sordu sarılıp ağlayanım olmadı
İçten içe kapten kalbe candan cana soran olmadı beni

! Ama kimin umurunda!

Yok demeyi bilmezdim yoklukta var olmayı üretmeyi severdim
Ama kimin için! Canan için ana baba eş dost akraba için
Kırk sene sırtımda taşıdım candım canandım
Bir kez olsun indirdim sırtımdan yaban el oldum hasın oldum
Şöyle bir etrafıma baktım da vay anasını be vay diyorum
Boşa geçen onca yıllara mı yanayım
Kimler için bu canı yaktığıma mı yanayım bilmiyorum

Bildiğim tek şey var oda

Ben bu dünyadan hiç bir şey anlamadım!

! ama kimin umurunda!

FERMAN ALÇİÇEK