Ama Kim? Şiiri - Seyfi Karaca

Çığırsız beyazlığı buzlucam
Üstüste yağmış soğukluklar ufkunda bir yerde
Adını şehir koymuş büyük bir yalnızlık
Elden geçtikce rengi daha bir ağaran zamana muhatap
Siyahı üstüne sündüre sürükleye
En çıplak köşesinde tanjantından kaçak bir giz...
Saplandığı bakışı bulanık acılarla
Kadın sesine daha çok yakın
Ya da çiçek dediğinden saklanmış mor susam
Bir şey arıyor ama ne...Bağban,
Şu öksüz toprakta hicrethüsran
Sesin ucunda mahzen bir ses yanıksı
Sahibini aryor ama
Kim...?

Seyfi Karaca.......Kasım / 10