Ama Bu Bir Şehir Masalı Şiiri - Adnan Du ...

Ama Bu Bir Şehir Masalı

gece kara ay yalnız
kırgın bir aşk hikayesi
bakışlar bozkır ıssız
yüzlerde zaman izi

düşlerin sönmüş mumu
saçlarının krizantem gecesi
taşırım yüzünün uçurumunu
gözlerin hasret sisi

o ilk bakışındaydı ayrılık
dallarına gözyaşı yürüdü
ağır ağır bir ölüm
aşkla birlikte büyüdü

zaman kederin güz vakti
umut göçmen kuştu vuruldu
düşlerin külden evleri
yerle bir oldu savruldu

gülün kırağısı bülbülün yası
rüzgarların inlediği
camlara yazdığı yağmurların
söze dökülmez bizimkisi

başkalaşır zamanla gülüşün
başka yaşamlarda-unutuşlarda
görsem tanımam belki gün olur
ama arar o gülüşü ölünceye dek
içimdeki viranede uçan kelebek
kanadı kan mavisi

yollarında güller yansın
kuşların göçsün göğümden
gittiğin yolları yık
şivan düşsün şarkıların yakamozuna
dokunduğun çiçekler açmasın gayri
hep sürsün bu güz senfonisi
neresinde kanarsa kanasın bu şehrin
aşkımızın yara izi

sulara düşerdi suretlerimiz
gümüşservilerdik dalgalarda
gecelere yıldız yağardı bakışların
yalnızlıkları insan kılardık aşkla

anıların bulutlarında dolaşır kalan
her adımı cehennem bu şehirde
bu derdi çeker mi giden
ayrılık kalbin bileyisi
kanatır her solukta yeniden
şimdi anımsamaz bizi
bu lanet şehir eskisi

yankılanır kalbin kıvrımlarında
hicranlarda yanan düş çığlıkları
gencecik ölmeye benzer
yüreğin yarım kalmış coşkuları
kapaklanır ansızın uçurumlardan
gülüşün gül atlıları
ipeği bin parçaya yırtılır uykuları
aşılmaz gecenin dağları

uzun yol otobüslerinde başlar
yağmurlara gelip –yağmurlara giden
buğulu camlarında silinmez bir iz
dudaklarından kalmış olmalı
bu caddeler bu sokaklar bu rüzgar
savurur yapraklarımızı
ama bu bir şehir masalı

bu sensiz çöl ıssızlarda
o varılmaz uzaklarda
yaprağa döndüğüm rüzgarda
acım yarama ilaç olsun

umudun al bir bulut dağlarda
yırtılmış yakılmış şarkılarda
geceyi boğan bu efkârda
yar yaran kalbime taç olsun

07.11.2003

ADNAN DURMAZ