Ben Sevgiden Yana
Bir gün sustum,
çünkü kelimeler de yorulurmuş,
kalbin içinde konuşamayanlar gibi.
Bir gün kaldım,
çünkü gitmek bazen bir çocuğun gözyaşına
kıymazmış.
Bir gün direndim,
çünkü sevgi, sadece sarılmak değilmiş;
bazen kendi kalbini tutmakmış avuçlarının içinde.
Ama ben…
Ben sevgiden yana kaldım hep.
Yalansız, maskesiz,
içini görerek sevmeye alışmış bir yüreğin
sessizliğini taşıdım yıllarca.
Şimdi,
bir tek huzur istiyorum;
Bir bakışın içinde ev gibi,
bir kelimenin ardında dua gibi…
Ve biliyorum:
Sevgiyle büyümeyen hiçbir şey,
bana gölge bile olamaz
Kayıt Tarihi : 13.5.2025 07:43:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ne bir ağaç
Büyüyemez bile,
Gölgesi zaten olmaz...
O yüzden
"İçi sevgiyle dolmayan" bir kalbin
Müdavimiolamaz
Seven,
Ve bir kalkar gider...
Şiirden geçenlerdi
Tebrikler Ata Kızı..
TÜM YORUMLAR (1)