Alvarlı Aşık Reyhani(Devam-21)

16*
Dinle oğul; Doğru yolda insan ol,
Çökmesin başına; yaman, cahillik.
Mekteplerde tahsil gören insan ol,
Boşuna geçirtir zaman, cahillik.

Şaşırmışa yol gösteren insan ol,
Yoksul-düşkün hali soran insan ol,
Tafsilatlı cevap veren insan ol,
Göstermez ki; sana güman, cahillik.

Yol: Okumak, rehber ise: Bir hoca,
Yalnız ömrün değil, dünyan boyunca,
Alim bahçe, ilim ise bir gonca,
Arada bir karadiken, cahillik.

Oğul, geldim, bir gün kalkar giderim,
Ben çekmişim, çekmemeni isterim,
Hem ağlarım, hem de feryat ederim;
İnsan boğan kara duman cahillik.
-------------------------
16* Dinle oğul: İyi yolun erkişisi ol. Başına bilgisizliğin çökmesine olanak tanıma. Okullarda öğrenim gör. Bilgisiz insanın yaşamı boşuna geçip gider. Yolunu seçemeyene yolunu gösterebilen, umarsızlara-yoksullara eluzatan, sorulduğunda doyurucu yanıt verebilen insan ol. ‘Yol’ Dediğim; ‘Pkumak’ tır. ‘Yolgösteren’ dediğimse; ‘Öğretmen’ dir. Bunlar sana yaşamın boyunca gerekenlerdir. Bilginler varsıl bahçelere benzerler, ilim işte bu bahçelerdeki gonca güllerdir ve cahillik; bil ki; bunlarla seni birbirinizdeb ayıtan kara dikendir. Sen bana bakıp aldanma: Ne kadar yazıktır ki; ben bunlardan yoksun kaldım, yoksun gideceğim. Bu yoksunluktan çok çektim ve senin çekmemeni istiyorum. Onun için de, sana bu öğüdü verirken ağlayarak, ağlamak da ne ki, feryatlar kopararak veriyorum. Bilgisizlik öylesine bir karadumandır ki; insan boğar.
Reyhani ‘nin ‘Hoca’ diyerek üçüncü dörtlükte kendisine yollama yaptığı insan ‘Öğretmen’ dir. Bunu hem bu dizelerindeki sözlerinden anlamakta, hem de obir şiirlerindeki vurgulamaları bakımından bilmekteyiz.
Şiir yine hece şiiridir. 4+4+3 duraklı 11 ‘liktir. Soluklamaları duraklarındadır. Ozan, bu şiirinde, Halk Aşıkları ‘nın genel eğilimlerine uyarak kendisini, kendinden genç ve deneyimsiz bulanlara öğüt veren bir yaşlı deneyimli pozisyonuna sokmuştur.

(ALVARLI AŞIK REYHANİ isimli Araştırma-İnceleme 'lerinden > 83-84/201)
(Devam edecek...)