odamdayım,
karanlık...
bir mum yakıp karşısına oturdum.
duvara yansıyan gölgemle yudumladım sevdamı
çocukluğumda yaptığım gibi:
baş parmaklarımı birleştirip,
diğer parmaklarımı kanat misali açıp
içimde yaşatıp büyüttüğüm mavilerime doğru uçurdum gölgemi,bir kuş gibi.
ve gittim
ardıma çok baktım bu kez
ardımdakileri gördüm
geldi...
durdun...
gittim...
ardımda gözler
ve ardımdan sallanan eller
dünyayı tersine çevirdim,
altta gelen,üstte gidenler...
Kayıt Tarihi : 11.1.2010 18:16:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Eren Ergül](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/01/11/altta-gelen-ustte-gidenler.jpg)
Üstte gidenler...
Elde var '0'...
Sevgiden ve güzel duygulardan yana
kaleminiz ve o güzel duyarlı yüreğiniz
hiç incinmesin böyle güzel eserleri
bizlere sunduğun için
yürekten alkışlıyorum sen şairi
kurlarım
TÜM YORUMLAR (3)