Gece parlatsa da “karanlığında” güneşten büyük yıldızları,
Gün, “aydınlığa” daima güneşle doğar…
Apollon çalarken her sabah,
Altın ışıklarda lirini,
Doğa dinlerken bu eşsiz müziği,
Ve insanlık her geçen gün,
Daha da fazla seçerken karanlığı,
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta