Altı Yaş Şiiri - Enver İleri

Yine her zamanki yerimdeyim.
Darmadağın masamın,
En düzenli objesine bakıyorum;
Fotoğrafın var elimde,
Gülüyorsun…
Bir başka bakıyorsun bu akşam
Gözlerin bir başka…
Bir altı yaş çocuğu gibisin
Telaşlı, masum, uysal…

Eşi menendi görülmemiş,
Arşın yedinci katından alınmış,
Mevlana-i bir hamuşluk var üstünde.
Hayatın can suyunu sunuyorsun bana
Ellerin zemzem dolu…
Gülün allığına,
Gerdanın aklığına esir,
Terk-i dünya dervişlerin,
Cihangir âşıkların silueti var üstünde.
Bir huriye benziyorsun…
Cemalin hurilenmiş,
Esvabın cennetlenmiş
Bana bakıyorsun…

Bir başka güzelsin bu akşam
Duruşun bir başka…

Köhne hayatlardan,
Yamalanmış geçmişlerden,
Çarpık tebessümlerden uzak,
Hızır’ın nurunda peyda olmuş
Cennetten bir elma gibisin;
Yasaklığını sunuyorsun bana…

Bir şeyler söylüyorsun,
Dilinde ürkek sözcüklerin var.
‘Sevdiğim’ diyorsun
‘Artık altı yaşındayım,
Adımı ver bana’
Susuyorsun…

Telaşa kapılıyorum biran,
Dilimde kelimeler,
Avucumda benzetmeler bitiyor.
Yüzüne bakıyorum.
Çünkü altı yıldır günbegün,
Gitgide sana benziyorum…

Adımı soruyorsun bana,
‘Sevdiğim’ diyorum,
‘Adım, adımlarında gizlidir,
Geçmişin özet bana…’

Susuyorum…