Büyüdüm ben
Kocaman bir adam oldum
Kardeşlerim, annem, babam
Hatta mahalle dahi benden sorulur artık.
Öyle demişler di, sırtımı sıvazlarken
Koca koca adamlar
Büyüdün artık
Kocaman bir adam oldun
Senden sorulur artık buralar.
Henüz o güne kadar fark etmemiştim
Böylesine çöken bir ağırlık olmasaydı, yüreğimi.
Büyümüşüm, oysa henüz altı yaşındaydım
O günden sonra gülmedim bir daha
Ve o günden sonra bir daha
Ağlamadım çocuklar gibi
Öyle durduk yere sebepsiz.
Büyümüştüm artık
O güne kadar zaten hiç olmamıştı
Ve o günden sonra da
Bir daha olmadı, hiç bir oyuncağım.
Büyüyünce gördüm
Taşıyamadıkları, dünyanın yükünü
Sırtıma yüklemişti, koca koca yüreksiz adamlar.
Ben artık koşmak istiyorum
Sokakta yalın ayak
Debelenmek istiyorum yerde
Üstümü başımı kirletircesine
Ve bir oyuncağım olsun istiyorum
İsterse, yeni de olmasın
İsterse, kırık dökük olsun
Ve gülmek istiyorum, ağlamak istiyorum
Öyle hiç bir şey de olmadan sebepsiz
Yoruldum artık büyük olmaktan
Ben artık, arkadaşlarım gibi
Çocuk olmak istiyorum.
Kayıt Tarihi : 15.5.2024 17:02:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sadık Güler](https://www.antoloji.com/i/siir/2024/05/15/alti-yas-cocuk-iscilere.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!