Âşık olup da edebini koruyanı,
Cennetle müjdeliyor Efendimiz.
Bizde öyle yazıyorduk şiirlerimizi
Ancak insanlarla sınırlamıyorduk öyle kendimizi.
Belki vatana
Belki bayrağa
Belki de gökte uçan kuşa
Yerde gülen çocuğa…
Sevmekti işimiz
Dağı, toprağı, taşı, denizi
Hunharca seviyorduk her şeyi.
Bazılarımız Buz dağından,
Bazılarımız Kaf dağındandı.
Geliyorduk ebedi aşka
Çünkü Mevlana “Gel diyordu.
Gel, ne olursan ol gel”
Biz şairdik
Altı güzel şair…
Kayıt Tarihi : 28.12.2014 12:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!