Altı Kış Şiiri - İsmail Aksoy

Altı Kış

1
O siyah otelde uyuyor bir çocuk.
Ve dışarda: kocaman gözlü zarların yuvarlandığı
kış gecesi.

2
Svalbard’dan bir rüzgâr kendi zırhı içinde sallar
Katarina mezarlığında
taşlaşmış ölü bir eliti.

3
Bir savaş kışında hasta yatıyorken
pencerenin dışında muazzam bir buz saçağı büyümüştü.
Komşu ve zıpkın, açıklaması olmayan hatıra.

4
Çatının kenarından aşağıya sarkıyor buz.
Buz saçakları: başı ayak ayağı baş olmuş gotik.
Soyut davar, camdan hayvan memeleri.

5
Tali bir rayda boş bir tren vagonu.
Sessiz. Arma gibi.
Pençelerinde yolculuklarla.

6
Bu akşam kar sisi, ay sisi. Ay ışığının denizanası bizzat
süzülüyor önümüzde. Gülüşlerimiz
eve doğru yola koyulmuş. Büyülenmiş bulvar.

[“YAŞAYANLAR VE ÖLÜLER İÇİN”den (1989)]

Tomas Tranströmer (1931-2015, İsveç)
Çeviren: İsmail Haydar Aksoy