Umutsuz kaldırım akşamlarında
Dolaşıyorum
Islak şarkıların eşliğinde
Susarak söylediğim
Ceplerim eski bir ağıtın
Satır aralarıyla sancırken
Nice aşk zannettiğim dalgalar vurdu denizime
Her seferinde bir şeyleri alıp götüren
Yaklaştıkça uzaklaşmasından korktuğum
Ve nice sevdaları hapsettim dehlizime
Siyahın bile hayret ettiği
Suskunluğuma sarıp gökyüzüne astığım
Karanlıkta parlayan köşeli yıldız mısın?
Bakanı gülüşünle kıskacına düşürüp
Avlayan, yüreğinden yaralı bir kız mısın?
Gül müsün dikeninin nice canlar yaktığı?
Har düştü yüreklere
Umut bilmem nereye saklandı
Hasret yaklaşırken derinliğime
Kaç soluk,
Kaç hece,
Kaç damla gözyaşı
Bir çığlığım ötelerden
Duyulmayan
Karanfil bakışlara
Gecikmişlik iliştirip
Duvarıma asıyorum
An kadar uzağız birbirimize
Tan kadar yakın
Doğmayacak güneşi beklerken
Unutma sakın
Bir tebessüm yeter
Gecemi aydınlatmaya
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!