Gündüzü bakire,
Gecesi fahişe çocuklardık biz,
Sonra bir gece toplandık
El değmemiş gündüzlere inat..
Sağdan sola dokuz ergen ve birkaçının ipi hala bağlı,
Bir bilinmezlik coğrafyası,
Meydan dardı mahşere nazaran,
Ve insanlar fazla kalabalık,
Yine o kuru sıcak..
Bir adımda Ankara,
Sonra biraz daha Doğu'ya..
Biraz karmaşık aslında,
Hava sabitken oynaşmadan yükselen duman gibi,
Duru ve stabil kalmış kalplere gelsin sıradaki buhran..
Biraz aşk, biraz heyecan..
Biraz kadın,
Ayrımcılık olmasın biraz erkek..
Biraz da çılgın olmak gerek.
Hava yine soğuk hiç ısınmadı,
Aslında ısındığı oldu da,
Onları hiç ısıtmadı..
O cehennem kıvılcımı
Defalarca göründü,
Ve gözlerimizi çoğu zaman kamaştırdı.
Katillere yaklaşma!
Diye bağırdılar çocuğa..
Hep bir ağızdan değillerdi ama,
Hakikaten çok kalabalıklardı.
Peki ya katil kim,
Katiller...
Tren raylarına bakan bir meçzup,
O kadar acısını ve yorgunluğunu bir kenara koyup,
Var olan perspektifi düşünüyor..
Nasıl diye hayıflanıp,
Sonra ölüp kalıyor,
Ömrüne kaçak hayalleri demledi bazıları,
Öteki
Olması muhtemel hayallere karşı,
Kaçaktan kaçmak kaç kaçağı kurtaracaktı?
Bilemezlerdi,
Çoktan başlamışlardı yaşamaya...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!