Biz aynı mahallenin beraber büyüyen çocukları değildik,
Sen yukarı mahalleden biraz daha uzaktın sadece,
Ben aşağı mahalleden biraz daha hallice..
Arada bir gelirdim sana,
Biraz kavga ederdik.
Sonra barışırdık yine,
Altı yaşlarında aşık olan bir çocuktum,
Miray, kızın adı Miray'dı,
Kahve tenli, kömür gözlü bir kız,
Sırma renkli saçları vardı..
Ah Miray unutmam hiç,
İlk sana rezil olmamak için aşıdan kaçmadım,
Sabah olacak dedi yine çocuk,
Öteki olur öyle arada dedi,
Ve ekledi;
İki yıl önce de bir kere sabah olmuştu,
Bak hiç unutmam,
Akşam olmak bilmezdi...
Çöker karanlık gelir ayaz,
İnsanlar karalar çoğu yazmaz.
Bir azınlık var şiir köz,
Yanar ama şair ısınmaz.
Kimi özler ve kimi gözler ağlar,
Hava yine karardı,
Yine sararacak..
Hasta kuşluk vakitleri ve
İnceden inceye biraz sarı,
Ve arsız olmadığı zaman geceler,
Biraz soluk kırmızı..
Günlerden Pazartesi'ydi
Ve Ankara hiç olmadığı kadar sıcaktı..
Hava yirmi beş derece civarı,
Güneş hiç o kadar yanmamıştı...
(24.02.2014)
Gözler her zamanki gibi birbirlerini arıyordu o gün,
Diğer günlerden farkı buluşacaklardı..
Biraz gezip,
Ucuz bir kahvaltı edip doyacaklar,
Sonra biraz sevişip uyuyacaklardı..
Soğuk bir oda,
Bir sigara içilmez tabelası
Üç beş delikanlı,
Bir kafa ağır dumanlı..
Sesler var biraz kahkaha,
Uyku kaçak ve hep hırsız
Çekirdek çitler gibi sönüyor acılar,
Sevinmeyin yenisi yanıyor,
İnsanlar üzüyor yenisini yakarak..
Gariptir sevinmiyorlar üzerek,
Ürkerek tütüyor bacalar,
Şaşırmayın yine birisi zehirleniyor,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!