Alperen Can Koç Şiirleri - Şair Alperen ...

Bir defa sevdim, bin kere öldüm,
Sesini duymadan günlere böldüm,
Yoksun diyemedim, içime gömdüm,
Sen gittin, ben burada kaldım.

Kaşının üstünde bir ben var kara,
Gözün değdi mi, içim yanar yara.
Sevdan içimde ateşle zarara,
Söylesem dilim yanar, Can Eren der.

Geceler susar, adını anarım,

“ Lanet Olsun” – Can Eren

Kalbimle oynadın, senin yokmuş yüreğin,
Gözümde melektin, içinden çıkmış yılanın tekisin,
Bir duayla geldin, ihanetinle ettin zehirin,
Senin gibi soysuza lanet olsun, sevdama değil!

İnsanı nefes kalbi Perişan
İnsan bildi Piri Kalbi Perişan
Kul Oldu cânı Perişan
Dost Bağında Gönlü Perişan.

Alperen Can Koç.

Hasretle kavrulan gönlüm yar ile
Yanmadım böylesi dertli nar ile
Bir gün buluşurum tatlı yar ile
Ömrüm tükense de sana muhtacım

Sensiz gecelerim oldu kar ile

Bağlandığım zincirleri çoktan kopardım,
İplerim çözüldü, tayfam dağıldı.
Gözsüz haritalar, yönsüz pusulalarla
Fırtınaların bağrına fırlatıldım.

Gürledi ufuk, kanlı bir kervan gibi;

Seni anlatabilsem seni,
Karanlık kuyulara, kırık aynalara.
Seni anlatabilsem seni,
Yasaklı cümlelere, susturulmuş dillere,
Bir çocuğun gözüne düşmüş yaşa.

Bir gün dönersin diye bekledim,
Her adımda senin izini aradım.
Rüzgâr bile adını fısıldarken,
Ben susmayı öğrendim,
Kendimi yakarak…

Yollara bakarım gelmez oldun sen,
Gözümde tütersin, dönmez oldun sen,
Özlemle yanarım, bilmez oldun sen,
Ben hâlâ severim, sevmez oldun sen.

Geceler boyunca adını anar,

TURNAM
Mahlas: Can Eren

Turnam uçtu aşk bahçesi içinden,
Gönlüm geçti dağlar ile biçinden,
Canın cana değdi özün geçinden,