Alper Kürük Şiirleri - Şair Alper Kürük

Umutlarla donattığım gök
Dertlerle yitiklere karıştı
Ağlasam doldururum boşlukları
Yarı beline dek ıslak karanlıklarla.
Bir ağaç olmak isterdim
Karanlıktan aydınlığa boy atan,

Bağdaş kurmuş oturmuş
Postuna bir ihtiyar
Tesbihçi olsa gerek.
Önünde günlerden hep bir boy
Tanecikler var
Bir kısmını severek

Güzel sevmezsen gönül
Var git içimden,
Yufka sandığım kalbim
Gayrı taş olsun,
Dil sürülmez zehir
Bana aş olsun.

Göğsüne bakıyorum
Doğrusu bakarken de
Çok korkuyorum...
Göğsünün sağında FUJİ-YAMA
Solunda VEZÜV...
Dedim ya korkuyorum...

Kovanımdaki ece arı sensen ben varım
Bilmediğin çiçekten sana bir bal yaparım...

Burcu burcu aşk kokar balın özelliği bu
Zerre yesen iç yakar söndüremez hiçbir su.

Uykulara emanet vücudum
Ruhum mevsim mevsim uzaklarda,
Şimdi uyku getiren geceler
Yalnızca kışın
Ruhum rüya rüya yazda,baharda...

Hayat bu kardeşim
Bozar bozar harcar
Birgün seni,bir gün beni...
İşte harcadı şimdi de
Reşat altını gibi merhum Reşat'ı...
Nesine gerek mezar taşı onun

Çoğum gitti kaldı azım
Böyle imiş benim yazım,
Kırılmaya görsün sazım
Her tel başka başka çalar…

Avı vurdum koşmaz tazım,

Ben Cumhuriyetin çocuğu
Cumhuriyet ne güzelmiş...
Atatürk'le büyüklerimiz elele vermiş
Ekimin 29 unda 1923 ün
Dünyaya duyurulmuş Cumhuriyet olduğu
Devletimizin ve ülkümüzün.

Bahçelerde çiçekler bak sana sesleniyor
Kendi dilinden ve de kendine has rengiyle...
Pembe,kırmızı,beyaz...her tonun âhengiyle...
Gül sana ömrünce gül sakın ağlama diyor...

Sevgilerle doluymuş kadehler gibi lâle