Alper Kürük Şiirleri - Şair Alper Kürük

Ne zaman bitecek bu bekârlık?
Daha ne kadar yalnız
Yatacağım otel odalarında?
Ne zaman bir evin kapısında
Karşılayacak bir kadın beni
Eve dönüşümde akşam üzeri?

Sana övgü yaraşır ki yakışmaz hakaret
İnsanlığa örneksin güzel adın:MUHAMMED.

Sana uzanan eller,diller lânetlendi hep
Onlara temsilcidir KUR'AN da Ebu Leheb.

ATATÜRK! öylesine sağlam korunaksın sen
Sana düşmanlar bile arkana saklanıyor...
Meydana çıkacaklar biraz öne eğilsen
Takiyyeyle saklanan aklınca aklanıyor...

Gerçeklerin yanında yapay ATATÜRK 'ÇÜ var

Hayal denizinde
Kuğucasına yüzer arzular.
Ben de onların izinde
Giderim yüzerekten.
Bakarım çoğalır âniden
Bir sürü boynu bükük

Ne yaptık da dertleri hak,reva gördü Felek
Kötüler kalbur üstü,iyiyi eler elek.

İyi olacak sanma bozuluyor giderek
Çadırın damı göçtü kırıldı orta direk.

İnan ki bu sevgim yalancı değil,
Sana yaklaşan ben,yabancı değil,
Gezsem ardın sıra belde ve il il
Yine de izini bulamıyorum.

Görünüp kaybolman bir oldu ey yâr,

Kimileri un, yağ, şeker toplar
Kimi karıştırır, kavurur…
Boşuna mı demiş bizden öncekiler
“ Sabırla dut yaprağı atlas,
Koruk, helva olur…”
Pişmiş helvanın başına

Kimilerine göre kadın gamze gülüştür,
Kimilerine göre kadın tatlı öpüştür…

Kimilerine göre kadın yakan bakıştır,
Kimilerine göre kadın ince nakıştır…

Sanatçıyı bir başka hamur ile yaratan
Mayasına bir zerre yaratıcılık katan

Tanrı bu sıfatından sanatçıya verirken
Demiştir sanatçıya: yaratma iznin benden...

Altın tabak içinde zehirli bir yemekse
Hayat,bundan başkası değil,budur demekse
Yiyince bedelini can ile ödemekse
Tadılmadan târifi mümkün olmaz hayatın.

Kimi panzehirini bulmuş,tabak tabak yer