Alparslan Han Şiiri - Kasım Kobakçı

Işığın kadim yoldaşları,
Müjdeler alıp, revan oldular yola.
Tatlı eser sabah rüzgarı,
Serinlik dağıtır, okşaya okşaya.
*
Yürüdü gönlüm, söz dinlemez coşkuyla,
Ayaklarım koşarken, beklemez obalar.
Gizemlerini açıkladın yıldızların,
Şakıdı bülbül, geldi goncaya can.
*
Ağlasan da, tebessüm de etsen,
Yırtıcıdır kurdun yavrusu doğasından.
Örtmüş çiçekleri kar,
Hüzünle yas tutar yapraklar.
*
Açıldı vakti gelince geçitler,
El sallayarak geçip gittiler.
Şad olsun, şehitlerin ruhları,
Kutlu olsun, Alparslan Hanları.