BİLİRİM…
Alevi’nin sun-i yangının da
Ben gönlümün abdallığını bilirim..
GÜNAYDIN…
Gecede yıldızlar söndü göğüm de
Sabah oldu bahar gözlüm sabah
Uyanmayacakmısın...?
Uykundamı pusulandın ayrılığa
Vuruldun mu ansızın?
Kanrevan içindemi düşlerin...
Umudun yaralı mı?
(Unut bizim olmayan zamanı
Unut bizden öncesini…)
Düşümde büyüttüğüm değildi sevda; sendin
Bir yüz değdin gözlerime
Bir dem gülüş sundun mavi
Gemileri yakıp yanına gelmeyi
Ne çok istiyorum..
Gün güneşli ama..
Dünyamı aydınlatmaya yetmiyor
Kaç zamandır bu gözlerim
Senden başkasına a'ma..
Beni kalın örülü soğuk duvarlarının ardında
Suskunun en sessizinde sensizliğinde bıraktığın vakit
Eskimeye yüz tuttu sol yanımın cevahir cengaveri
Yürümekti oysa coşkulu benliğiyle adımlarımın şiarı
Sana doğru akmaktı en yalın haliyle yüreğimin yemini
Bekes kalanın senaryosunda başrol verdi bana hayat
(Gögsümün üzerine başını her koyuşunda
Dilinin ilk sözcüğü neden mavi oluyor..
Hep yanıtsız kaldı benden yana soruşların
Anlamı dehşettir gülüm maviye sevdanın
Anlatamazdım..)
Sen bana yar olacaktın leyli leyli
Sen bana yar
Sen yüreğimde açan gül olacaktın
Gül olacaktın
Sabahlarıma güneş
Saçlarıma rüzgar
Sessizce yaşanılan bir firar zamanı ömrüm
Saçlarımda rüzgar korkusu
Gözlerim telaşlı
İzlerim ürkek biraz
Göçü kendimden yaşamak
Acının mirini doğuruyor
Aşk iyi dilekli bir temenni
Yokluğun yürek burukluğu
Örseleyen ve acıtan
Koparılan gül kırgın ya dalına
Geçmişe benden tek sitem bu
Toplu göçlere aldım kararımı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!