Alparslan Çolakoğlu Şiirleri - Şair Alpa ...

Gitme Mihriban! ...
Mevsimlerim kudurmasın
Fırtına kaldırmaz halim
Saçlarına hasretle;
Ellerim üşümesin,
Üşümesin parmak uçlarım

Solgun renkli bir yaşam
Sulu gözler ertelenmiş düşler
Yalnızlıktan üşüyen eller
Dokusunu yitirmiş sanacılı bir yürek
Ve yalnız bir adam! ..
Mirasında sahte dostluklar

Yine açmışsın gözlerinin musluğunu yarim..
Gözlerindeki yaşlar yanağında bir pınar olmuş
Rengin gitmiş umudun bitmiş sararıp-solmuşsun
Hem acım-hem sızım-hemde sevdam olmuşsun..
Anamda bacımda senin için yanar olmuş
Kadersizlik kaderin olmuş yazgın kapkara

Henüz isyan kızılıdır bakışlarım ardından...
Dilimde ayrılık türküsü yanık yanık...
Ben de zülüfleri ak'a çalan bir yılgınlık
İki damla olmuşsun yanağım da sen! ...
Tozludur ardından eskiyen yollarım
Sol yanımda hala sana sancılanırım

SevmeK;
En temiz günahı yürek iradesiyle yaşama aktarmaktır.
Sevmek;
Azgın sular misali bentleri aşmaktır.
Sevmek;
Yangınlardaki bir bedene su olmaktır.

Ruhlandığım..
Kokunu aldığım yerdeyim
Tuşlara dokunan el
Yüreğinin eli..
Ve;
Ellerin senin kadar

Esen rüzgardın,aydın..
Sıcaktın,yakandın..
İki yatak arası akan ırmaktın...
Günahtı gözlerin bakamazdım
Günahtı ellerin tutamazdım...
Dona kalmıştı duygularım

Seni tanıdığımda; başın beladaydı
Dosttan yana yüzün gülmemişti
Çok sevdiğin Rıza bile kayıplardaydı
Ceketin kirpas içinde
Newroz çiçeklerini taşıyordun yüreğinde
'Dokunma bana ellerin yanar ' diyordun; peşindekilere..

Bir kutsi aşktır bilincime dem vuran
Günceme düşen kırık-dökük bir anı
Serden geçen zamanın dönencesinde
İçimin solunda o arlanmaz sancı
Gereği yok bir gurur savaşında yitik
Küse nikahlı sevdalı-yaralı iki yürek

Çiçekleri ezme yavrum...
Çiçek yüreğe benzer...
Çiçek ezen insan ezer...
Tüfekle oynama yavrum
Şakacığı bile çirkin..
Bir canlıyı öldürmenin...