Alone Poet Şiirleri - Şair Alone Poet

Bir yanlızlığı tanırım
Birde yanlızlığımı
Yanlız geçen günlerimi
Sevgi için çırpınan yüreğimi

Gökyüzüyle yakınlaşam ruhumu

Sen hiç kendi kendine tokat attın mı?
Ve hiç hissettin mi? ellerinin acısını
Terledin mi? sokakların dayağında
Ben yaptım

Sen hiç yalan söylemek zorunda kaldın mı?

Kendimi aradım gecelerin içinde
Labirent misali karma karışık
Düşüncelerle dolu beynimde
Küflenmiş sevgiler ve sevgililer

Hala eskilerdeyim

Şayet yaşayabilseydim
Elimdeki kalemle bu boş defterde
Anlamlı kelimeler oluşacaktı
Kelimelerden cümleler kurulacaktı
Cümlelerden de halimi anlatan şiirler yazılacaktı
Hayat beni yaşatmadı

Yanlızlık bir sahil kenarında oturup
Onu seyretmektir
Ve doyacasına kendini keşfetmektir
Ne başlangıcını hatırlayıp
Nede sonunu getirebilmektir
Yanlızlık sonsuza kadarda olsa

Mezarıma gelip ağlamayın
Ben orada değilim
Ben uyumuyorum
Ben binlerce esen rüzgarım
Ben karın üzerindeki gümüşi parıltıyım
Ben olgun buğday tanesindeki gün ışığıyım

Fırtınaya kapılıp batmış sal gibi
Dikeninden zarar görmüş gül gibi
Sevgisiz kalmış biri gibi
Bir yaşam sahibiyim YALANLARLA DOLU

Sevgilisini göremeyen ama gibi

Bilinmez bir girdabın içinde
Savrulan bir sal misali
Şu an içinden çıkılamayacak bir durumdayım
Ben istemezmiyim bundan kurtulayım
Ama siz söylemiştiniz bu lafı bana
Ben istediğim içi bu durumdayım...

Ben yalnızlıktan kurtulmak isteyen bir seyyah
Yardım elini uzatacak kalmamış galiba bu dünya da
Sevilmek nedir bilmeyen bu garip
Düşmüş etrafındaki menfaatçilerin tutsağına

Hey oradakiler duyun artık bu garibin çığlığını

Gönlüm sevsede
Bu fan, i bedenim yedi kat
Yerin dibine girsede
Seni seven bu ruhum
Göklere ersede
Deli gönül seni sevdiğini