İLK GÖRÜŞ..İLK ÖPÜŞ..
O andır ki,böler yaşam’ın sarhoşluğunu,uyanıştan.O alevdir ki,tutuşturur; yüreğin varını yoğunu.O ilk gizemli name'dir ki,işlenir yüreğin gümüş telleri üzerine.
O Kısacık andır ki,serer zamanın tarihçesini ruhun önüne ve açıklar gecenin ve vicdanın yükümlülüklerini ve işlerini gözlere.İlk bakıştır çözen,sonsuzluğun içindeki geleceğin sırlarını.O tohumdur ki,Sevginin tanrıçası tarafından dağıtılır, sevgilinin gözleriyle Sevginin bahçesine ekilir,tutkuyla yeşerir ve Can tarafından biçilir.
Sevgilinin gözünde parlayan ilk bakış,Tanrı’nın ‘’olsun’’demesiyle birlikte suların yüzünde devinmeye başlayan,dünyayı ve ahreti yaratan ruh gibidir.
İlk öpüş ilk yudumdur,bir tanrıçanın Yaşam’ın ölümsüzlük suyuyla doldurduğu kadehten içilen. Can’ı sıkıntıya boğan ve yüreği üzen kuşku ile,iç benliği sevinçten taşıran’’İnancın-bütünlük-kazanışı’’arasına çekilmiş bir çizgidir. Yaşam’ın şarkısının başlangıcı ve Mükemmel İnsan’ın dramının ilk sahnesidir.
İlk öpüş ilk bağdır,geçmişin garipliği ile geleceğin aydınlığını bütünleyen; ve ilk halkadır duyguların sessizliği ile türküleri arasındaki,bir sözcüktür,dört dudağın fısıldadığı,yüreği taht,Sevgi’yi hükümdar ve karşılıklı bağlılığı taç kabul eden.Yumuşacık bir dokunuştur,meltemin ince,zarif parmaklarıyla gülün dudaklarına bıraktığı_ki,huzura erişin verdiği uzun bir iç çekiş ve tatlı bir iniltiden söz eder.
Sevgilileri,ağırlıklar ve ölçümler dünyasından düşler ve’’bilinmeyenlere erişler’’alemine taşıyan o sihirli titreşimin başlangıcıdır.
Hoş kokulu iki çiçeğin beraberliğidir,ilk öpüş; ve onların kokularının karışmasıdır üçüncü canı yaratmak için.
Nasıl ki ilk bakış,insanın yüreğine bir tanrıça eliyle serpilen tohuma benziyorsa,aynı şekilde,ilk öpüş de,Yaşam ağacı’nın dalının ucunda açmış bir çiçek gibidir.
(H.Cibran..Sözler) . Ali.O.Yılmaz
Cömert eliyle yarattı,ezelde Tanrı beni,
Okuttu aşkı en önce,güzele donattı beni,
Anahtarı olmak için manevi hazinelere,
Aşkınla parçalayıp büsbütün ufalttı beni.
Hayyam.
Kayıt Tarihi : 14.1.2004 23:02:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ali Osman Yılmaz](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/01/14/almuhtada-nin-sozleri-8.jpg)
Arada gel böyle...
Karanlık yüreklere ışık saçıyorsun...
Düşünce çeşmenden damıtırken pırıltın daha iyi anlaşılıyor...
Bir daha gel....
Biz ölür ölür diriliriz.
Bu topraklar yarattı bizi tohum eker gideriz..
ve ektiklerimiz de ekecek tohumlarını..
Biz her zaman onların ektiklerindeyiz.
Böyle çoğalacağız..
Yok edemiyecekler bizleri...
Bedenlerimiz değil biz istersek yüreklerimizle de yaşamasını biliriz.
TÜM YORUMLAR (1)