Almina Şiiri - Zeynep Sağıroğlu

Ben geldim Alminan
Al çiçeğin
Solgund'um senden önce
İsmim mina çiçeğiydi.
Sel geldikten sonra al rengine büründüm.
Sen bu diyarda gördüğüm en güzel çiçeksin demiştin
Ben al oldum
Alminam dedin
Alminan oldum.
Ben sen geldikten sonra ben oldum

Kokun yaşadığımı hissettiriyor
Nefesimsin sevgilim
Gözlerin huzur sokağım
Ellerin en sakin limanım
Kolların sığınağım
Geçtiğ'in sokaklar uğrağım
Yürüdüğün yollar yollarım
Diye anlatmıştın bana sevgilim
Ben Almin'an bunları duyduktan sonra
Çiçek olup açmayayım da ne yapayım?

Söyle sevgilim Alminam de bana
Al çiçeğim de bana
Mina yanlız olmuyor.
Almina sensiz açmıyor
Koku saçmıyor
Kırılgan yokluğunda
Solgun bi çare
Rengine hasret
Tek bir söz yeter bana
Almin'am desen
İşte ondan sonra
Multu sonsuz sevgilim...
Ben geldim Almin'an
Banada yer aç yanında
Sonsuz olalım...
Ben sensiz yalnızım hüzün diyarında
Benide alsana yanına
Mezarındaki çiçek olamak acı veriyor bana.
Almin'an geldi
Al çiçeğin
Al beni yanına ...