Toplasan, çarpsan yine sen bir de yoklugun eşittir, yine ben çıkmatan ,
Seni sevmekten,seni sevmemekten,aklıma her geldiginde sana kızmaktan.
En fiyakalı küfürleri seni alan kadere sarfetmekten yoruldum...
Ökyüzünde onca kuş, onca kanat, onca nefes inan çıt yok.
Bir de bana bak, kalbimin ortasında sen, kenarında gözlerin, sözlerim yagmur sana...
Yorma güzel agzını..
Ya sevmek bize göre degil yada haddinden çok mu seviyoruz
Hani Allah' ım bize ayrılan sürenin dışında mı seviyoruz.
Almaz aklım, kalbim aklımdan da küçük tıkabasa sen dolu...
BakYine sen hay anasını..
Tanju şenel
Kayıt Tarihi : 21.2.2019 14:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!