ALMAYI BiLEN KULLARA Şiiri - Binali Kılıç

Ben bir kulum, nasihatim almayı bilen kullara
Bak ne müjdeler verilmiş, kılmayı bilen kullara
Öksüz ün göz yaşlarını, silmeyi bilen kullara
Arif meclisine girip, dolmayı bilen kullara
Dostun bahçesinde açıp, solmayı bilen kullara
Mevlana ne güzel demiş, gelmeyi bilen kullara
Gül fanidir, mal fanidir, sen fanisin, ben faniyim
Hakkın rahmeti ganidir, ölmeyi bilen kullara

Gönül gözün açmaz isen, zaman geçer göremezsin
Bugün derken, yarın derken, devran geçer göremezsin
Yunus geçer, Şenlik geçer, Sümman geçer göremezsin
Sen bu yoldan, bi habersen kervan geçer göremezsin
Süzülür yanı başından, sultan geçer göremezsin
İbrahim'in bıçağından kurban geçer göremezsin
Hidayet var,merhamet var, selamet var, Mağfiter var
Dünyada aşk deryasına, dalmayı bilen kullara

Karanlıklar ziya olur, kul kusurun gizler ise
Encamında haya olur, Haktan medet gözler ise
Haya gölgesine girip, mahremini bezler ise
Aşk ile eriyip bitip, aşk la donup buzlar ise
Allah diye haykırdıkça ciğerleri sızlar ise
Amelinde sadık olup, mürşidini özler ise
Rahmani zuhurat başlar, hizmet eder kurtlar, kuşlar
Sazını bağrına basıp, aşk ile çalan kullara

Binali gözünde yaşlar, altmışında çilen başlar
Yetmişinde gözün görmez, sekseninde diz yavaşlar
Yollar sana uzun gelir, uzaklaşır dağlar taşlar
Her sözde sitem gözlenir, gözlerinden akar yaşlar
Değirmende taş bozulur, damağını yakar, aş lar
İkram olur, izzet olur, sekiz tane cennet olur
İkrar verip, ikrarında kalmayı bilen kullara,