Almasın diliyorum Şiiri - Orhan Özçelik

O büyük sevgileri gözünden okuyorum,
Sen de deliler gibi sevmişsin biliyorum.
Biliyorum kalbinde derin yaraların var,
Mevlam seni kalbimden almasın diliyorum.

Sen aslında sevmeye kader kısmet diyorsun,
Kalbinden seviyorsun bana söylemiyorsun.
Ellerini elimden bırakma ne olursun,
Mevlam seni kalbimden almasın diliyorum.

İyi kötü gün dedik,birlikte ömür dedik,
Biz sevmeyi biliriz,güzelini biz sevdik.
İkimiz de nerdeydik,bak nerelere geldik,
Mevlam seni kalbimden almasın diliyorum.

Öyle çok huzurluyum,sen kalbimdesin diye,
Ama çok geç rastladım sendeki o sevgiye.
Olsun varsın farketmez,umutlar geleceğe,
Mevlam seni kalbimden almasın diliyorum.

Sen artık kader oldun bana gelecek oldun,
Çekinmeden elini geldin elime koydun.
Kenetlendin gönlüme,her yanıma sen doldun,
Mevlam seni kalbimden almasın diliyorum.

Seni ben seveceğim son nefesime kadar,
Gönlüme çiçek açtı,seninle geldi bahar.
Ama bir gün gidersen inan ki canım yanar,
Mevlam seni kalbimden almasın diliyorum.

Diliyorum bir ömür seninle geçip gitsin,
Kollarında öleyim ecelim orda gelsin.
Sensin benim sevdiğim,hayatım canım sensin,
Mevlam seni kalbimden almasın diliyorum.