Almanya Treni Şiiri - Ali Çelik 3

Köln de beklerken, tren garında
Belirdi bir garip, hemen yanımda

Avurtları çökmüş, sakal uzamış
Belli ki ya aç, ya da susamış

-Hemşerim Türk müsün? azıcık dursan
-Cevap verir misin? bir soru sorsam

Acı acı güldü, sor bakalım sor
Cevabını vermek, bilesin ki zor

-Anlat bize, dinleyelim derdini
-Sabır gerek, Allah derdi verdi mi

Tamah ettik, gösterişe paraya
Hanım benden önce, geldi buraya
Memlekette, tek odalı evimi
Değişmezdim, Almanya da saraya

İlk günleri, iyi gitti aramız
Ay geçtikçe, artıyordu paramız
Bir fitneye, dûçar olduk ikimiz
Gayri iflah olmaz, bizim yaramız

İlk aksilik, vardiyalar değişti
Hanım başka oldu, bu nasıl işti
Aksilikler, yakamıza ilişti
Bilemedim, bu iş nasıl gelişti

Türkiye Cennetmiş, Almanya sürgün
Sanki kırk metrede, yemişim vurgun
Artık sorma, yaralarım deşildi
Mecâlim kalmadı, yorgunum yorgun

Artık Hanım ile, ayrıyız ayrı
Yaramız azmıştır, onulmaz gayrı
Bir gün iyi olsam, üç günü sayrı
Alman Parasının, olmadı hayrı

Sendeledi, uzaklaştı yanımdan
Bir şeyleri, eksiltmişti canımdan
Acı acı çaldı, tren düdüğü
Kalktı trenimiz, Köln Garından