Her şeye katlandı bu adam,
Açlığa, susuzluğa, yoksulluğa,
Abartı değil, anasız, babasızlığa,
Sensizliğe ise asla.
Kalmadı çekmediği hayattan,
Kâh düştü, kâh tökezlendi,
Çıktı çıkabildiğince,
Tek başına, kendi,
Sensizliği hiç düşünmedi.
Senli yaşam hep hayalleri,
Sıcacık bir yuva,
Çocukları olsun istedi,
Kırıp incitmemeyi seni,
Allaha yemin etti,
Ama sensizliği,
Hiç mi hiç düşünmedi.
10.01.2010 Pazar 02.15
İbrahim İnceKayıt Tarihi : 14.1.2010 01:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (11)