Allaha şükran borcumuz var

(SSPE Hastalarına itaf ediyorum)

Elimize bir kıynık batsa,
Canımız yanar sızlanırız.
Yüzümüzde bir sivilce çıksa,
Güzelliğimiz zayi oldu sanırız.
Zerremiz bir küçük darbe alsa,
Viran olduk sanırız.
Allah’a şükran borcumuz var,
Her dem sağlığımız içn.
Bir illet yapışır beyin hücresine,
Sinsi sinsi ilerler tüketircesine.
Olmadık anda gelir darbe,
Unutur, sendeler, düşerde,
Erir günden güne, bebe.
Vucüd yatağa mahkum,
Beyin virüse esir olur ya,
SSPE hastası olana,
Sabır eylesin mevla.
Umuttur gözlerde yaş,
Ne zordur bu hastalıkla savaş.
Bir işimiz ters gitse,
Sevdiğimiz bizi üzse,
Yıkılırda kahroluruz.
Bir başımız ağrısa,
Streslerde boğuluruz.
Allah’a şükran borcumuz var,
Her dem sağlığımız için

Dün akşam tv kanallarının birinde SSPE Hastalarını gördüm. Kız çocukları, erkek çocukları, gençler, ve bebekler. Ve onlara gözü gibi bakan anneler, gözü yaşlı anneler. Vücutları hastalıkla mücadeleden yorgun düşmüş. Amma anneler hala umutlu, ya birgün ayağa kalkar, hastalığı yenerse diye,beklemekteler. Genellikle çok küçükken geçirilen kızamık mikrobu vücuddan tamamen atılmassa yani virüs bulunduğu yeri terketmesse, şansları tersine dönüyor 5-6 yıl sonra harekete geçiyor. Önce sendeleme, düşme unutganlık evreleri oluşuyormuş. Sonra halsizlik ve yatağa düşürüyor.Çoğu anneye ayni şey söyleniyor her an ölabilir. Fakat 5-10 yıl gibi süre ile yaşayanlar var.Adeta hayata sıkı sıkıya tutunup bırakmak istemeyen gencecik vucüdlar ve elleri yaradana açık, ağzı dualı, gözü yaşlı anneler.Zamanla vücudları şekil bozukluğuna uğrayan hastalarda var. Genelde aşısız bebeklerde ilerleme oluyor densede,aşılı olupta virüsü vucüttan atamayanlarda bu hastalığa yakalanıyor ne yazıkki.En korkuncu uzun bir aradan sonra sinsi sinsi ilerlemesi.Daha sonra internettende baktım bir hayli zor bir hastalık. Yaklaşık 2000 hasta olduğu söyleniyor, dernek kurmuşlar, dergileride var, seslerini duyurmaya çalışıyorlar. İzlerken içim burkuldu, iki evlat yetişdirdim. Çok şükür ALLAHIM diyorum çok şükür. Sağlıklı olmak ne büyük şans, o kadar özenirsinde, titrersinde üstüne küçük bir virüs neler eder. Bilinmez bu kadermidir, şanssızlık mı? Allah bir an önce çaresini yollasın, bir aşı,ilaç tedaviye sebep olsun. Duygularımı kağıda aktardım acılarına ortak olmak için,şiir yazdım.O anneler sordular ötenazi istermisiniz teklif edilse diye tek bir sözcük göz yaşlarına karıştı, KIYAMAM. Dahası yoktu, onlar anneydi. Sabır dolu yüreklerinin sesini duy yaradanım. Sağlığımız için yüce ALLAHA şükran borcumuz var her daim.

15.MART.2009 İST