Allah'tan Ferman Şiiri - Resmiye Mümün

Uyma el sözüne, hasetlik düşman
Delme şu kalbimi, zaten perişan
Sor beni sarafa, tertemiz vicdan
Saçının teline kurban olsun can.

Suratım hep asık, gülmez yüzlerim
Gururum çok ezik, geçmez sözlerim
Sensiz yaşayamam, gelmez ecelim
Artık dayanamam, bitti mecalim.

Aşkımı deneme, çareler yalan
Sabrımı sınama, Allah’tan ferman
Boşuna çabalar, ayrılık pişman
Bu kutsal sevdamız büyük bir destan.

Bakışın buğulu, dertlerin belli
Kafanı kaldırma, gözlerin nemli
Arkanı dönme, deliller o denli
Bırak, deli aksın gönlünün seli!

İnkarlar gülünçtür, sezgiler farklı
Bağrında saklıdır, sorgular aklı
Duygusuz insanlar neye yararlı
Kır şu inadını, olsun hayırlı!