İnsan riyakâr varlık, açtır şükrünü edemez.
Nefsi hep isyankârdır, doyduğunu söylemez.
Şeytan kibirlendirir, hakikat kavranamaz.
Biriktirdikçe ister, tokluk algılanamaz.
Kullar sıkılmaz ister, Rab’bim de verdikçe verir,
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
