Yıllardır nadasa bırkılmıştı çorak gönlüm.
Temizleyip sevdanı ektin.
Madem ki girmeyecektin,
Madem ki engelsin ruhumun filizlerine,
Madem ki saçlarımdaki aklar engel beni sevmene,
Madem ki taştan bir heykele
Sen diye bakıyorum,
Madem ki yine hazanımı yaşıyorum,
Neden bozuldu huzurum?
Allah şahidim,seni seviyorum.
Bir kış ortası güneşi gibi,
Doğdun kalbime.
Ayazlarda donmuş tu kalbim.
Yeniden ısınıp can buldu kuraklıklarım.
Tek taraflı olsa da bu aşk,
Sonuna kadar sürdürüyorum.
Ölüm olsa da sonu,
Allah şahidim,seni seviyorum.
Adını her anışta çarpar yüreğim.
İsminin hecelerince.
Kırgınlığım diz boyu iken hayata,
Kabuğuna saklamışken yaşam beni,
Silinmişken tüm sevdalar gönlümde,
Şimdi bir emelim oldu yeniden.
Sen bunu anlayamazsın.
Anlamanıda beklemiyorum.
Komasanda yüreğinde hiç bir yere,
Allah şahidim,seni seviyorum.
Mutluluğum da sen mutsuzluğum da.
Senle dolu iken her yan,
Aynada bile sen varsan,
Sabahlara kadar kavuşamayan
Göz kapaklrımın arasındaysa yüzün,
Hüzünlü gözler dolaşıyorsa damarlarımda kan yerine,
Kipriklerimdeki yaşları silemiyorsam sen diye,
Korkuyorsam yere düşüp incinmelerinden,
İçimdeki volkanlar sen diye kaynıyorsa,
Kurduğum bütün hayalleri çalıyorsan,
Ve hepsinin içini dolduruyorsan senle,
Bir ışık demeti gibi giriyorsan gözlerimden yüreğime,
Her telefonu sen diye açıyorsam,
Senden evvel hiç yaşamamış gibi isem,
Senle doğmuşsam yeniden,
Doğum günü tarihim sensen,
İlk aşkım gibi dolduruyorsan yüreğimi,
Seninle yeniden hayata bileniyorum.
Kuru bir çeşme gibi vermesende sevdanı,
Allah şahidim,seni seviyorum.
Saklasanda kalbinin kilitlerini sandıklara,
Açmasanda hiç kimseye,
İnatla her gün yeniden sana sevdalanacağım.
Her gün yeniden bir sayfa açacağım umutlarıma.
Ve her gün sana sevdamı haykıracağım.
Sen duymasan da ben umutlanacağım.
Gündüzüm de gecem gibi karanlık olsa,
Senin sevdanla yolumu bulacağım.
Her akşam hayalinle yatıp her sabah senle uyanacağım.
Unutma bir tanem bu sevda benim can suyum.
Bu sevda ile besleniyorum.
Dün,bugün ve yarın ki gibi.
Allah şahidim,seni seviyorum.
Tenhalar oldu artık mekanım.
En kuytu köşeleinde hayatın hep seninleyim.
Senle dolu şimdi rüyalarım.
Bir kartal çığlığıyla haykırmak isterken adını yücelerden,
Kimseler çalmasın diye saklarım.
Yalnızlığımda sen oldun hep yoldaşım.
Dudakların kilitli iken o iki kelimeye,
Ben sana bolca veriyorum.
Sen de kullan diye
Dağlara taşlara haykırıyorum.
Kırık bir plak tekrarı gibi,
Seni seviyorum,seni seviyorum.......
Kulak tıkasan da haykırmalarıma,
Dudak kıvrımlarında alaycı gülümsemeler olsa da,
Yaşattığın duygular adına,
Sen beni sevmesen de seni bağışlıyorum.
Olmasa da kalbinde bir mezarlık yerim,
Allah şahidim,seni seviyorum...
27 Eylül 2009 Antakya
Mahmut Çetin ZorbaKayıt Tarihi : 27.9.2009 18:43:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mahmut Çetin Zorba](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/09/27/allah-sahidim-seni-seviyorum.jpg)
TÜM YORUMLAR (3)