Allah Kulu Şiiri - Ertan Ünlü

Bir gün allahın üvey kulu öz kulunu aramaya çıkmış yola,
Koşturmuş sağa sola, gördüğü tüm insanlara yalvarmış;
Bana allahın öz kulunu göstterin.
Üvey kullar başlamışlar bağırmaya;
Fetullah,Fetullah...
Onu işaret buyurmuş allah.
Bizler onun izindeyiz senide götürelim al feyiz.
Sevinmiş üvey kul o zaman
Gidip ondan diliyeyim aman.
Götürsün beni hak yoluna,
Gidip diz çökmüş allahın öz kuluna.
Ey yüce insan benide nurundan nasiplendir
Hem dünya hem ahiret adına sevindir.
Elbette demiş allahın özkulu..
Ancak benimle kazanılır esenlik yolu
Ben ne dersem onu yapacaksın,
Her iki cihanda nasip kapacaksın.
Sevdiklerinide topla getir huzura,
Onlarda ersinler kutsal nura.
Anlatın herkese onlarda bilsin
Sayemde üvey kullar huzura ersin...
Demiş allahın öz kulu