Usandım riyâkardan, yüzüme hep gülüyor,
Düşüyorum desem; O, benden evvel ölüyor.
Anlaşılınca sahte sîmâlar teker teker,
Kaçacak yer arıyor, sığınmaya bu sefer
Bir kuru dal’a benzer, ömür denen şu âlem,
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla